Kajol Devgan

Rahul

Hmm jako ze o Indiach raczej mało sie wie, wiec warto powymieniac sie ciekawostkami i ogólnie ten dział chyba jest najbiedniejszy w posty. dlatego mając chwile czasu, i troche wiedzy niedawno przeczytanej postanowiłem zamiescic ponizej kilka ciekawostek, wyjasnic kilka pojeć które moga sie wydawac takie oczywiste a jednak wiemy o nich tak niewiele i z przyejmnoscią dowiem sie od was wszystkeigo co wiecie o rodzinnym kraju Kajol:). A wiec :

1) Hinduizm- naucza możliwosci wyzwolenia sie ze śmiertelnego świata zjawisk i iluzji. Dla wyznawcy hinduizmu wszystko jest jdnakowo świete: czy to jest robak, słoń, drzewo, kamień, czy człowiek. Hinduizm głosi że prawdziwym celem człowieka jest wyzwolenie sie od świata i zjednoczenie z wiecznością. Możliwe jest to za sprawą studiowania świetych pism, odwrócene sie do świata zewnetrznego, dzieki ascezie lub specjalnym praktyką religijnym, jak joga i medytacja.

Może i powyższe pojecie jest wszystkim znane, ale uznałem ze definicja jest troche bardziej rozbudowana wiec postanowiłem ją tutaj zamiescic, moze kogos zainteresuje:)

2) Wedy- najstarsze teksty hinduizmu
a) Jak powstały
Od około 1500 roku p.n.e. "ryszi" mieszkający na terenie dzisiejszych Indii Północnych pogrążali sie w medytacjach, by uzyskać świetą wiedze o Bogach. Bedac również natchnionymi poetami, wychwalali w hymnach objawiona im wiedze i w ten sposób stworzyli "Wedy". Swoją "świętą wiedze" recytowali podczas ceremonii ofiarnych.
Wierzacy hindusi są przekonani o ponadludzkim pochodzeniu Wed. Jednak prawdziwymi twórcami tych tekstów byli poeci, asceci i filozofowie.

b)co to jest?
Wedy to powstający przez wiele stuleci niezwykle obszerny zbiór tekstów, o objetości 6 krotnie większej niż Biblia. Nazwano je równiez "Trojaką wiedza" jako ze pisma te zostały ujęte w 4 działy:

- RYGWEDA - zawarte jest w nim 1028 ryćców (hymnów), które czczą 33 bogów, zapraszanych przez wiernych na ofiarną ucztę. Na takiej uczcie wierzący proszą o opiekę i zbawienie. Składają na ogniu ofiarę, która wyjednuje nieśmiertelność. Bramani � kasta panująca � składali ofiary w formie rytuału doskonałego. Ryćce ułożono w dziesięć kręgów w kształcie mandali.

- SAMAWEDA - jest to zbiór samanów (rytualnych pieśni), które śpiewali udgaterzy (kapłani - kantorzy) zaopatrzonych w zapis melodyczny.

- JADŻURWEDA - zawiera jadżusy, czyli opis ceremonii kapłańskich, mantry szeptane przez adhwarju (kapłana - oficjanta). Tekst zachował się w 5 wersjach różniących się między sobą, zaliczanych do Jadżurwedy Białej lub Jadżurwedy Czarnej.

- ATHARWAWEDA - zbiór mantr magicznych.

Sanhity są to dzieła raczej liturgiczne. Zawierają jednak (a szczególnie Rygweda i Atharwaweda) hymny spekulatywne, które mogą być postrzegane jako zabytki indyjskiej myśli filozoficznej.

Później pojawiły się następne warstwy tekstów Wedy, a są to w kolejności:

- UPANISZADY - teksty, w których zawarte są podstawowe zasady indyjskiej filozofii.

- ARANJAKI

- BRAHMANY - proza związana z rytuałem ofiarnym.

Wyżej wymienione 3 rodzaje tekstów (wraz z sanhitami) są dla hindusów święte, uznane za Objawienie (śruti). Do tekstów nie-objawionych (a co za tym idzie nie-świętych) nazywanych smryti, przekazanych ze względu na tradycję, należą sutry i wedangi. Są to komentarze, a także wskazówki, dotyczące prawa, śpiewu, rytuału, gramatyki, astronomii. Szkoły wedyjskie wielokrotnie komentowały te teksty, a komentarze stanowią literaturę pozakanoniczną.
Innym zbiorem tekstów są purany - długie alegoryczne opowiadania, w których zawarte są hinduskie mity o bogach i bohaterach. Do tego obszernego księgozbioru zaliczają się również epickie poematy o Ramajanie i Mahabharacie

Jako ciekawostka:
PIERWSZY HYMN Z RYGWEDY:

"Kiedy rozłożyli Człowieka,
na ileż podzielili go części?
Jak nazwano jego usta, jak ramiona,
jak nazwano jego uda, jak stopy?
Jego usta były braminem,
z ramion powstał wojownik,
uda stały się wajśją*,
ze stóp siudra** się zrodził.
Z jego myśli wyłonił się księżyc,
z oka powstało słońce,
z ust - Indra i Agni,
z oddechu wiatr..."

c) bogowie Wedyjscy
Mity i bóstwa odgrywajace centralne rolę w Wedach pozostają w ścisłym związku z ciałami niebieskimi i zjawiskami przyrody. Np Indrę uważa sie za boga firmamentu. Chociaż jest najwyższym z bogów posiada rodziców.
Waruna uosabia wszechogarniajace niebo. Jest on również strażnikiem prawdy.
Jedną z najświetszych rzeczy czczonych w hinduizmie jest ogień (agni), który zajmuje w kultach wedyjskich bardzo ważne miejsce. Ukazuje sie na niebie w postaci słońca, w powietrzu jako błyskawica, na ziemi zas jako płomień. Wedy poświeciły ogniowi uosabiającemu bóstwu więcej hymnów niż samemu Indrze.

3) Bogowie
Hindusi oddają cześć ogromnej liczbie bogów, o których informują wedy. Na przykład Kryszna, miał być awatarem, wcieleniem Wisznu, jednego z najwyzszych bóstw. Według legendy Kryszna był wysokiego pochodzenia ale z powodu niesprzyjających okolicznosci wychowywał sie wśród pasterzy.

Niestety nie znam wszsytkich bogów Hinduskich, ale tych kilku o których udało mi sie przeczytac, przedstawiam ponizej:
- Brahma: Bóg, uważany za stwórce nieba i ziemi.
- Śiwa: Jeden z najważniejszych bogów hinduskich, stwórca, opiekun i niszczyciel świata. Czczony jako bóstwo płodnosci.
- Wisznu: Bóg, który zgodnie z wierzeniami hinduskimi stworzył wszechświat oddzielając od siebie niebo i ziemię. Z jego pępka wyłonił sie kwiat lotosu, z którego zrodził sie Brahma.

4) Kilka pojęc, które mnie zaciekawiły
a) Dharma- Tym pojęciem hindusi określają wszystko "co czyni prawdziwą istote" a zatem moralność, etykę, porządek prawny we wszechświecie i fundament religii
b) Karman- Brzemię, złożone z dawnych uczynków a otrzymywane przez dusze podczas jej kolejnych wcieleń. Karman moze byc zły lub dobry. Złego można przezwycieżyc usilną pracą nad sobą.
c) Moksza- ostateczne wyzwolenie, uwolnienie sie spod wpływu przeszłych czynów (karmy) oraz kołowrotu narodzin i śmierci.

Rahul

Indyjskie rytuały

Rytuały dzielą się na trzy rodzaje:

I. Pierwszy rodzaj dotyczy rytuałów wykonywanych w obrębie domu, zwanych grihja; ofiara składana jest wtedy przy tylko jednym ogniu ofiarnym.

II. Drugi rodzaj nazywa się śrauta i aby go wykonać, potrzebny jest zawodowy bramin i kilka ogni ofiarnych. Czasem biorą w tym udział kapłani, tzn. ci, którzy mają kontakt (bandhu) ze zjawiskami pozazmysłowymi.

III. Najwyższym z rytuałów stanowi ofiara somy. Obrzęd ten może trwać przez kilka dni, a nawet kilka lat.

* Należy tu dodać, że rytuały te wcale nie posiadają charakteru proszalnego, czy dziękczynnego, ponieważ ich skuteczność nie zależy od "widzi mi się" boga, lecz od ścisłości spełnienia ofiary.

Jadżńia - jest to bardzo stary rytuał wedyjski, który podobno wywodzi się od samego Pradżapatiego. Rozróżnia się siedem rodzajów jadżńi:

- Bhutajadżńia - polega na oddawaniu czci duchom i demonom.

- Dewajadżńia - tu oddajemy cześć bogom.

- Jadżńiamana - ten rytuał odprawiamy dla własnej korzyści.

- Jaga - polega na paleniu ofiar w stosie rozżarzonych węgli.

- Manuszjadżńia - ku czci ludzi.

- Pitrajadżńia - oddajemy cześć przodkom.

- Riszijadżńia - rytuał poświęcony braminom.

Agnihotra - ten rytuał jest na porządku dziennym u hindusów. Wykonuje się go dwa razy dziennie: rano i wieczorem. Polega on na wlewaniu masła lub też mleka do ognia, przy recytowaniu hymnów.

Aśwamedha - ten rytuał jest wyjątkowo dziwaczny i złożony, a jego nazwa znaczy "ofiara z konia". Był wykonywany bardzo rzadko i mógł go odprawiać tylko król. Polegał on na wypuszczeniu białego konia na okres jednego roku. Koń ten mógł chodzić, gdzie chciał. Jeżeli wszedł on na terytorium innego władcy, wtedy ten musiał złożyć hołd wykonującemu ofiarę. Mógł też wystąpić z wojskiem w celu obrony swego kraju. Po roku konia chwytano i rytualnie zabijano. Król, który złożył taką ofiarę stawał się władcą uniwersalnym (czakrawartin). Obrzędu tego dokonywało 4 braminów, w tym: brahman - główny kapłan-ofiarnik, przewodził całemu rytuałowi; adhwarju - kapłan celebrujący, przygotowywał ołtarz, naczynia, wodę, zabijał zwierzę i rozpalał ogień; hotar - zwoływał bogów na ofiarę; udgater - kapłan-kantor, którego zadaniem było śpiewać hymny Samawedy.

Puruszamedha - a oto rytuał, w którym to ofiarami byli ludzie. Wykonywany jeszcze rzadziej niż aśwamedha. Był bardzo podobny do "ofiary z konia". Ofierze również dawano rok zupełnej swobody, a następnie ofiara dzieliła łoże z królową - ofiarami byli mężczyźni z braminów lub z warny kszatrjów, kupowani za tysiąc krów i sto koni. Nie zawsze jednak rytuał ten kończył się śmiercią człowieka, czasem zabijano zamiast niego zwierzę. Puruszamedha miała dawać korzyści, jakich nie była w stanie dać ofiara z konia.

Bhuvan

Dziwny zbieg okoliczności (a może przeznaczenie?), bo dzisiaj tez się tym zainteresowałem i zacząłem czytać. Smile

Polecam stronkę: [link widoczny dla zalogowanych] - sporo wiedzy o hinduiźmie

Rahul

no to rzeczywiscie ciekawe bo jakos po prostu miałem dzisiaj jakies takie nietypowe natchnienie:D, moze cos w tych bollywoodach jest Very Happy

jakas magia Razz

Rahul

Jako ze od wczoraj poszeżyłem swoje informacje i znalazlem juz informacje chyba na temat wszystkich bogów indyjskich, wiec dzisiaj juz moge opisac wszyskich. A wiec:

Bogowie i bóstwa

Aditi - bogini matka, uważana za personifikację ziemi, a jej łono za pępek świata. Imię bogini znaczy "Nieograniczoność". Jej symbol to nieśmiertelna krowa. Uważana za matkę Wisznu. Bogini jest również matką Aditjów.

Aditjowie - potomstwo Aditi. Zazwyczaj zalicza się do nich siedem lub osiem bóstw, w tym także Mitrę i Warunę. Później jednak powstała koncepcja 12 Aditjów, z których każdy związany był ze słońcem i odpowiadał jednemu z miesięcy w roku.

Agastja - wielki mędrzec, który miał być poczęty, gdy piękna Urwaszi, jedna z Apsyr, spała jednocześnie z Mitrą i Waruną. Agastja likwidował wszelkie zagrożenia dla pomyślności wszechświata. Kiedy zaistniało niebezpieczeństwo, że jedno z pasm górskich wyrośnie zbyt wysoko i zasłoni światło słoneczne, Agastja poprosił je, by się obniżyło na tyle, żeby mógł przez nie przejść i pozostało tak aż do jego powrotu. Mędrzec oszukał jednak górę, bo wrócił do domu inną drogą.

Agni - opiekun ogniska domowego, a także bóg ognia ofiarnego. Pojawia się w powietrzu w postaci błyskawicy i uchodzi zarówno za okrutnego, jak i łaskawego boga. Rozprasza ciemności, ale jednocześnie tuż po urodzeniu pożarł swoich rodziców i zjada ciała zmarłych na stosie pogrzebowym. Agni jest przedstawiany jako czerwonoskóra postać z dwoma lub trzema głowami, kilkoma rękami i długą brodą, odziany w ogniste szaty.

Airawata - wielki biały słoń, którego dosiada Indra, król bogów.

Amrita - eliksir nieśmiertelności, powstały w wyniku ubijania mlecznego oceanu.
Ardźuna - bohater, syn Indry i Kunti, żony Pandu. Znany głównie z Bhagawadgitu (�Pieśni Pana�), stanowiącej część epickiego poematu Mahabharata.

Asurowie - istoty obdarzone nadnaturalną lub boską potęgą. Chcieli zdobyć władzę i byli niebezpieczni; przeciwstawiono ich bogom, czyli Dewom. Niekiedy myląco opisuje się ich jako demony, chociaż niekoniecznie mieli złą naturę.

Aszwinowie - "Woźnice", bogowie bliźniacy, świecący złotym blaskiem. Powozili oni trójkołowym rydwanem ciągniętym przez konie albo ptaki. Ich imiona brzmiały Nasatja i Daszra. Niosą ze sobą szczęście, a symbolizują siłę i energię.

Awatary Wisznu - wcielenia, jakie przybierał bóg, gdy zstępował na ziemię, by pomóc ludzkości w czasie wielkich kryzysów. Przyjmuje się, że Wisznu ma dziesięć najznaczniejszych awatar. Najczęściej wymienia się następujące wcielenia: Matsja, Waraha, Kurma, Narasimha, Wamana, Rama, Paraszurama, Kryszna, Kalkin, Gautama Budda. Pierwotną awatarą była ryba (Matsja), która uratowała Manu, przodka rasy ludzkiej, przed wielką powodzią. Druga awatara, żółw (Kurma) wziął na swą skorupę górę Mandra, w czasie ubijania mlecznego oceanu. Dzik (Waraha) uratował ziemię. Czwartą awatarą był człowiek-lew (Narasimha), który zabił potężnego demona Hiranjakaszipu, wcielenie Rawany. Piąta awatara, karzeł (Wamana) przybył, by ocalić świat przed demonem imieniem Bali. Szóstą awatarą był Rama z Toporem (Paraszurama). Siódma awatara to również Rama, ale jako wojownik. Ósmą był bóg Kryszna. Dziewiąta, to Budda, który miał zamiar jedynie omamić grzeszników, aby w ten sposób przyśpieszyć ich zgubę. Kalikin - ostatnia awatara - ma dopiero nadejść. Pojawi się on pod koniec obecnej ery świata kalijuga, by dać początek nowemu wiekowi. Hindusi wierzą, że Kalikin będzie wojownikiem na białym rumaku, bądź też człowiekiem z głową konia. Położy on kres zepsuciu. Wszystko co istnieje, połączy się z "absolutem", po czym akt stworzenia rozpocznie się od nowa.

Balarama - "Rama Mocarny", starszy brat Kryszny. Poniósł śmierć w pijackiej awanturze z udziałem Jadawów, krewniaków Kryszny.

Bandara - tytuł noszony przez ważnych urzędników w syngaleskim królestwie na Szri Lance. Później zaczęto określać tym terminem grupę bogów lankijskich.

Bhagiratha - mędrzec, który przekonał Brahmę i Sziwę, by zesłali na ziemię świętą rzekę Ganges.

Bogini Matka - Dewi lub Mahadewi ("Wielka Bogini") łączy w sobie różne aspekty żeńskiego bóstwa. Jest źródłem energii we wszechświecie, twórczą siłą, która zapewnia na ziemi płodność i urodzaj.

Brahma - stwórca i absolut kierujący światem, ojciec bogów i ludzi. Tworzy on triadę z Wisznu i Sziwą, znaną jako Trimurti, w której Wisznu i Sziwa reprezentują siły przeciwstawne, a Brahma (bóg, który zawiera w sobie wszystko) stanowi między nimi równowagę. Stworzył wszystkie żywioły wszechświata, a także idee pozwalające ludziom je pojąć.

Dadimunda - inaczej Dewata Bandara. Jeden z najpopularniejszych bogów, czczonych na Szri Lance. Pierwotnie opiekował się świątyniami, później jednak został skarbnikiem boga Upulwana.

Daitjowie - giganci asurowie walczący z bogami. Są oni potomkami Diti, siostry Aditi.

Dakini - wiedźmy towarzyszące bogini Kali.

Daksza - opiekun bydła, syn Aditi. Wybrał on Sati, najmłodszą ze swoich szesnastu cudnych córek, na żonę dla Sziwy.

Danawowie - półboskie, półdemoniczne istoty, które Indra skazał na życie w oceanie. Byli asurami i choć często zwani demonami, nie byli bez reszty źli.

Dewi - aspekt Wielkiej Bogini. Imię Dewi, pod którym czasem występuje żona Sziwy, jest również ogólnym określeniem hinduskich bóstw żeńskich. Dewi jest łaskawa i przerażająca jednocześnie i należy do najważniejszych bogiń. Jej atrybutami są: muszla, hak, koło modlitewne i trójząb.

Dewowie - w tradycji Wed, istoty boskie, których cechą jest dobrotliwy stosunek do ludzi i chęć pomagania im. Mimo że mieszkają w sferze pozaziemskiej, są (podobnie jak ludzie) śmiertelni. można pośród nich wyróżnić trzy grupy, takie jak Aditjowie, rudrowie i wasowie.

Dhanwantari - występuje w micie o ubijaniu kosmicznego oceanu na masło. To on wyłonił się z mlecznego oceanu z Amritą. Nazywany także Sudapani, czyli "Ten, który niesie nektar w swojej dłoni". Mistrz wszelkiej wiedzy, uznany za lekarza bogów. Opiekuje się szpitalami.

Durga - wielka bogini matka, której imię znaczy "Ta, do której trudno się zbliżyć", "Niedostępna". Jest przerażająca i zarazem opiekuńcza ze swoim gwałtownym charakterkiem. Ma ona piękne oblicze i osiem lub dziesięć rąk, w których trzyma różne rodzaje broni, otrzymanej od bogów. Często identyfikuje się z nią inne boginie, np. Szitalę, czy Czandi.

Gandharwowie - liczna grupa półbogów, którzy mieszkają wraz ze swymi żonami Apsarami w niebie boga wojny Indry. Mają oni postać półczłowieka i półkonia, a jako duchy przyrody symbolizują urodzaj. Strzegą Somy - świętego napoju, który daje bogom moc.

Ganesia - bóg mądrości (lub sprytu życiowego) i literatury. Syn Parwati. Przedstawia się go z głową słonia i obfitym brzuszyskiem, który symbolizuje zarówno chciwość jak i sukces życiowy. Ma cztery ręce, ale za to tylko jeden kieł. Uchodzi za patrona przedsiębiorczości, a ludzie interesu odprawiają uroczystości ku jego czci. Uważa się, że to właśnie on spisał Mahabharatę. Mówi się, że tak bardzo chciał zapisać ten tekst, że aż złamał sobie jeden kieł, by użyć go jako narzędzie do pisania.

Ganga - bogini świętej rzeki Ganges. Jest najświętszą z trzech wielkich bogiń rzek; pozostałe dwie to Jamuna i Saraswati. Zlew tych trzech rzek, znany jako Tirtha, uchodzi za miejsce wyjątkowo święte. Ganga miała powstać z jednego z palców Wisznu.

Garuda - książę ptaków, syn mędrca Kaszjapy.

Hanuman - bóg-małpa, syn boga Waju i opiekun nauki. Miał być wielki jak góra, z żółtą skórą, czerwonym pyskiem i strasznie długim ogonem. Przelatywał przez chmury z głośnym świstem, a jego ryk, brzmiał jak grzmot pioruna.

Indra - bóg wojny i burzy. W Rygwedzie występuje jako król bogów. Indra ma skórę czerwoną lub złotą, jest olbrzymi, mocarny i wojowniczy. W prawym ręku trzyma piorun, którym albo zabija wrogów, albo przywraca do życia poległych w bitwie. Przemierza niebo na złocistym rydwanie, który dość często utożsamia się ze słońcem. Posiada także białego słonia Airawata. Indra zrodził się z ziemi i nieba, które na zawsze od siebie oddzielił. Wystąpił przeciw staremu porządkowi. Jest znany jako pogromca demonów, wódz bogów. Nadał formę chaosowi, zabijając węża Wrytrę. Czczono go również, jako boga, który przynosił życiodajny deszcz.

Jama - wzmiankowany w staro indyjskich hymnach Rygwedy, jest strażnikiem piekieł i groźnym bogiem śmierci. Często przedstawiany w towarzystwie swojej siostry, Jami lub Jamuny. Powiada się, że byli oni pierwszą parą ludzi. Jama zaś jako pierwszy doświadczył śmierci. Jami jest w piekle władczynią kobiet. Jamę przedstawia się jako zielonoskórego olbrzyma, który w jednej ręce trzyma pętlę, a w drugiej maczugę w towarzystwie dwóch czterookich psów.

Juga - kosmiczne cykle, czyli epoki w dziejach świata. Każda juga trwa przez tysiące, a nawet milion lat. W kolejnych cyklach juga jest coraz krótsza, co oddaje kryzys sprawiedliwości. Pierwsza nastąpiła Kritajuga, po niej Tretajuga, następnie Dwaparajuga, a obecnie trwa Kalijuga, która ma trwać 432 000 lat. Jest to czas degeneracji i całkowitego upadku.

Kali - "Czarna", Szakti boga Sziwy. Groźna postać w mitologii. Uosobienie śmierci i zniszczenia. Podobno wyskoczyła z czoła Durgi, gdy ta wpadła w straszliwy gniew. Kali przedstawia się zazwyczaj z nabiegłymi krwią oczami, czterema rękami i wywieszonym językiem, spragnionym świeżej krwi. Jest naga � nosi jedynie girlandę z obciętych głów lub dłoni, naszyjnik z czaszek i strzępek skóry tygrysa. Podobnie jak Sziwa, Kali ma trzecie oko pośrodku czoła. W jednej ręce trzyma oręż, w drugiej ściętą głowę olbrzyma, a dwie pozostałe ręce unosi w geście błogosławieństwa. Podobno niszczy śmierć i demony, ale kto ją tam wie...

Aniruddha - dzik (Warah), trzeci Awatar Wisznu.

Apsary - niebiańskie nimfy, pierwotnie łączone z wodą, później z wsią. Według eposu o Ramajanie powstały one w skutek ubijania mlecznego oceanu. Przedstawiane jako piękne i zmysłowe tancerki.
Mieszkają w figowcach i bananowcach.

Kama - pożądanie seksualne (KAMAsutra?) lub popęd do czynienia dobra. Czasem jednak Kamę przedstawia się w postaci bóstwa i opisuje jako pierwszą zrodzoną istotę, która jest nawet ponad bogami.

Karttikeja - znany także jako Skanda, bóg-wojownik, który toczył boje z demonami. Powiada się, że został wychowany przez gwiazdy Plejady. Uchodził on także za boga płodności.

Kaszjapa - mędrzec, którego imię znaczy "Żółw". Podobno wyłonił się z Czasu. Jedna z jego żon, Kadru, wydała na świat 1000 węży, druga zaś, Winata, urodziła ptaka Garudę. Często przedstawiany, jako siedzący na lwie, jego skóra ma barwę złota lub żółci, ponieważ uosabia on światło słońca i księżyca.

Kataragama Dewijo - wielki bóg Szri Lanki, odpowiednik hinduskiego Karttikei. Jedyne co o nim wiadomo, to że miał czerwoną skórę.

Katawul lub Kadawul - najwyższa istota na Szri Lance. Jest źródłem wszelkiego istnienia, a jego imię znaczy "On, który jest". Katawul trzyma pieczę nad ludźmi, nagradza ich i karze w zależności od ich uczynków za życia.

Korrawi - tamilska bogini bitwy i zwycięstwa. Przyjmuje ona także postać Katukilal, bogini lasów. Jej świątyń strzegły demony i duchy. Matka Murukana.

Kryszna - awatara Wisznu. Uważany za jedyne pełne wcielenie wielkiego boga.

Lakszmi - albo Szri. Łączy w sobie cechy wielu bogiń matek. Bogini dobrobytu i pomyślności, przedstawiana jako piękna kobieta o złocistej karnacji, siedząca w kwiecie lotosu, symbolu łona, nieśmiertelności i duchowej czystości.

Manasa - bogini węży.
Manu - pierwszy człowiek, protoplasta rodzaju ludzkiego.

Marutowie - "Świecący". Bóstwa burzy, uważane za synów chmury-krowy Pryszni i Rudry. Marutowie towarzyszyli Indrze, uzbrojeni w strzały z błyskawic i pioruny. Nosili złote hełmy i złote ozdoby na piersiach, a swymi siekierami rozcinali chmury, pozwalając spaść potokom deszczu.

Mitra - bóg światła. Był jednym z Aditjów. Strzegł porządku świata i sprawiedliwości. Dobrotliwy, opiekował się przyjaźnią i zawieraniem umów.

Murukan - "Młodzieńczy". Przedstawia się go, jako jadącego na słoniu lub pawiu. W rękach trzyma oszczep i girlandę z kwiatów.

Nagowie - półboskie wężowate istoty, obdarzone wielką potęgą, strzegące skarbów ziemi. Czasem niebezpieczni i łączeni z płodnością.

Nandi - mlecznobiały byk, będący zwierzęcym aspektem Sziwy. Uosabia siłę i płodność Sziwy.

Natha - "Mistrz". Jeden z głównych bogów na Szri Lance.

Pandawowie - potomkowie króla Pandu.

Parwati - żona Sziwy. Jej imię znaczy "Córka gór". Ojcem bogini był król gór Himawat, ona sama zaś była matką boga Ganesi, którego miałaby stworzyć z odbicia własnego ciała.

Pattini - bogini troszcząca się małżeństwem i powstrzymująca epidemie. Wg mitu zrodziła się z owocu mango, przebitego boską strzałą.

Pradźapati - pan wszystkich stworzeń, stwórca świata, również bogów i demonów. W eposie Mahabharata jest opiekunem narządów płciowych. Sam z siebie spłodził liczne dzieci, a m.in. boginię Uszas.

Prythiwi - Matka Ziemia, uważana niekiedy za matkę Uszas, Agni i Indry. Żona Djausa, Ojca Nieba.

Radha - ulubiona pasterka Kryszny.

Rawana - demon, król Lanki.

Rudra - "Wrzeszczący" lub "Czerwony". Bóg burzy i śmierci. Łączony niekiedy z aspektem Agni.

Saraswati - jedna z trzech świętych rzek. Hindusi wierzą, że płynie pod ziemią i łączy się z Gangesem i Jamuną w Allahabadzie, mieście w północnych Indiach. Jej imię znaczy "Wodnista". Daje ziemi urodzaj i mądrość.

Sita - "Bruzda", opiekunka rolnictwa i wegetacji.

Soma - energia życiowa we wszystkich żywych istotach. Roślina o tej nazwie, podobnie jak wytwarzany z niej napój o właściwościach pobudzających i halucynogennych, odgrywały zasadniczą rolę w wedyjskich rytuałach ofiarnych.

Surja - bóg słońca. Jego ojcem był Djaus, a matką Aditi. Podobno tuż po narodzinach bogini odrzuciła go daleko od siebie, bo nie mogła znieść jego żaru.

Szakti - moc twórcza Sziwy. Jest czczona pod różnymi imionami: Parwati, Uma, Durga i Kali. Szaktyzm jest formą tantryzmu. Praktyki seksualne, wykorzystujące techniki miłosne, zawarte w Kamasutrze, podręczniku sztuki miłosnej, są dla szaktystów sposobem na doświadczenie najwyższych stanów rzeczywistości.

Sziwa - jeden z trzech głównych bogów hinduizmu. Wchodzi w skład Trimurti. Przedstawiano go siedzącego w pozycji jogi w otoczeniu roślin i zwierząt. Sziwa może być przyjazny i opiekuńczy, ale ma też groźny aspekt, w którym pojawia się na polach bitew i w miejscach kremacji zwłok. Jego ozdobę stanowi często naszyjnik z czaszek. Jest on bogiem stwórcą, a zarazem bogiem czasu i wielkim niszczycielem. Jest bogiem płodności. Imię Sziwa znaczy �Pomyślny�. Jako Nataradża Sziwa jest Panem Tańca i rzeczywiście, często przedstawia się go tańczącego.

Takszaka - król Nagów. Panował nad wspaniałym miastem w zaświatach.

Uszas - Jutrzenka. Córka Prythiwi, Ziemi. Jest dawczynią życia, rozprasza ciemności, ale jest zarazem przyczyną starzenia się. Każdego ranka Uszas budzi wszystkie żywe istoty i kieruje je do ich obowiązków. Bogowie prosili ją usilnie, by budziła tylko dobrych ludzi, niegodziwcom zaś pozwoliła dalej spać. Niekiedy opisuje się ja jako tańczącą dziewczynę, przystrojoną w klejnoty. Czasem tez bogini jedzie na wozie ciągniętym przez krowy lub konie różowej maści, które reprezentują poranne chmury.

Wairoćana - syn Prahlady, wyniesiony przez Wisznu do rangi króla Daitjów. Był ojcem demona Bali.

Waju - bóg wiatru, niekiedy jedzie na rydwanie razem z Indrą. Mówi się, że powstał z oddechu Puruszy.

Waruna - bóg nieba. Jego pałac znajduje się wysoko ponad tą częścią niebios, w której działa Indra. Waruna widzi wszystko, co dzieje się na świecie i kontroluje sprawy ludzi, odczytując ich sekretne myśli i śląc wysłanników, by doglądali ludzkich działań. Jest też wszechobecny i zna przyszłość. Czuwa nad porządkiem moralnym.

Wisznu - jeden z trzech głównych bóstw hinduizmu. Opiekun świata. Jest pełen majestatu, czasem jednak budzi grozę. Ogólnie rzecz biorąc jest jednak bogiem dobroczynnym, o wiele mniej niebezpiecznym niż Sziwa.

Wrytra - straszliwy wąż, zabity przez Indrę. Uosabia on ciemne i nieproduktywne moce przyrody i pozbawia ludzkość światła wiedzy.

Brilliant

o dzieki nigdzie tego nie mogłam znalezc Laughing

Zooni

[link widoczny dla zalogowanych]