Kajol Devgan

Sashi

Szczerze mówiąc nie jestem żadnym znawcą historii Indii. Wiedziałam o Ghandim tyle co każdy, ale od czasu do czasu ze względu na fascynację Bollywoodem i przeiwjające się w bolly filmach tematy patriotyczne co nieco o nim przeczytałam.
Kazdy chyba z nas wie, że był głosicielem pokoju, wyrzeczenia przemocy itd. Jednak ostatnio natknęłam na się artykuł (niestety nie pamiętam gdzie i kiedy, ale spróbuję odtworzyć to), który stwierdzał, że tego typu przełom pod wpływem takiego człowieka mógł dokonać się jedynie w kolonii brytyjskiej, która szanowała (oczywiscie w pewnych graniacach) wolności itd. Głoszone przez Gandhiego prawdy nabierają nieco sarkazmu, gdy odnosi je do ówczesnej sytuacji w Niemczech.

Za Wikipedią, cytat z Gandhiego: "Chciałbym, abyście odłożyli na bok bezużyteczną broń po to by ocalić ludzkość. Zaprosicie Herr Hitlera i Signor Mussoliniego, aby wzięli sobie to co, potrzebują z waszych krajów, jeśli ci panowie zdecydują się okupować wasz kraj, ustąpicie im. Jeśli nie pozwolą wam wyjechać, możecie waszym mężczyznom, kobietom i dzieciom dać się zabić, ale odmówicie im przysięgi wierności i posłuszeństwa"

wiem, że to może zbyt poważna kwestia polityczna, ale czekam na dyskusję, jesli ktoś się odważy

Czy postawą Gandhiego można tak naprawdę cokolwiek zdziałać w polityce, czy też w realnym życiu? Czy jego poglądy są utopijne, a Hindusom się udało?

Czekam na wypowiedzi bardziej światłych w tych sprawach ode mnie Smile

Bhuvan

Znowu zbieg okoliczności...
Ostatnio zainspirowany filmem "Lage Raho Munnabhai" (który właśnie na postawione przez Ciebie pytanie stara się odpowiedzieć i odpowiada pozytywnie; swoją drogą polecam film) też zacząłem interesować się filozofia Ghandiego.
Czy ruch biernego oporu sprawdziłby się dzisiaj? Trudno powiedzieć. Myślę, że w niektórych sytuacjach miałby sens, w niektórych raczej nie. Ale sama idea jest piękna i nie mogę przestać się nią zachwycać.
Najbardziej przemawiają chyba do mnie te dwa cytaty:
1. "Czy jest jakaś różnica dla pomordowanych, sierot i bezdomnych gdy szalona destrukcja bywa ukrywana pod nazwą totalitaryzmu czy świętym imieniem wolności i demokracji?"
2. "Oko za oko uczyni tylko cały świat ślepym."
Pierwszy cytat genialnie ujmuje istotę sprawy. Zawsze byłem podobnego zdania.
Ideologia Ghandiego i jego postrzeganie świata bardzo mi odpowiada. Już od dawna wiedziałem, że istniał ktoś taki, znałem jego filozofię nie używania przemocy, która bardzo mi się podobała, jednak nigdy nie zagłębiałem się w jego życiorys, czy nauki. Myślę, że czas to zmienić.
A bierny opór bywa skuteczny. Smile

Niesia

Pozwólcie, że zacytuję fragmenty tekstu umieszczonego w miesięczniku Alma Mater. Jest to wystąpienie prof. A.Flisa pt.: "Czego Zachód nauczył się od Wschodu w XX w."

"(...) Wojna i zniszczenie od zarania były stałym elementem cywilizacji chrześcijańskiej (np. wyprawy krzyżowe). Wynikało to z wiary w moralną wartość przemocy, która stała się prawomocnym środkiem realizacji celów, już nie tylko religijnych. Wyniknęły z tego dwie wojny światowe i dwa najbardziej zbrodnicze systemy w dziejach ludzkości - faszyzm i komunizm. W tradycji hinduskiej natomiast Ghandi wprowadził system walki bez przemocy, polegający na różnego rodzaju bojkotach, manifestacjach, protestach. Uważał, że przemoc i terror nigdy nie będą w stanie stworzyć żadnego dobra. Nikczemne środki nie mogą służyć realizacji dobrych celów. Recepcja idei Ghandiego rozpoczęła się choćby w Stanach Zjednoczonych - w protestach przeciwko segregacji rasowej, organizowanych przez Martina Lutera Kinga, który często powoływał się na idee Ghandiego. Całe lata 60. to protesty otwarcie odwołujące się do idei Ghandiego - przeciwko segregacji rasowej i wojnie w Wietnamie. Aktywistyczny pacyfizm nie mógł narodzić się w naszej cywilizacji, przesyconej przemocą i gdzie człowiek był panem świata. W cywilizacji Dalekiego Wschodu natomiast wszystko co żyje, jest święte i zasługuje na szacunek. Po sukcesach w Ameryce idea walki bez przemocy zawędrowała do Europy. W Wielkiej Brytanii organizowano na masową skalę marsze pokojowe, a w Europie Środkowowschodniej pojawiły się masowe ruchy przeciwko dyktaturom komunistycznym ("Solidarność" w Polsce). (...)"

Tak więc - nie tylko Hindusom się udało Smile

Sashi

Wydaje mi się, że sprawa jest bardziej skomplikowana tzn. nie sposób zawsze wszystkiego rozwiązać pacyfizmem. Nie popieram też tego wyciagania wschodniego myślenia dla potrzeb Zachodu, wypalonego już co prawda pod względem duchowym i kulturowym, ale my tak do końca do tego wschodniego świata nie pasujemy. Oczywiście idee pokoju, wyrzeczenia przemocy są szczytne, ale każda ideologia bywa niebezpieczna. W życiu raczej staram się nie popadać w skrajnosci - taką mam zasadę. Prawda zawsze leży po środku.

Zooni

Nie widziłam potrzeby zakładania nowego tematu więc zamieściłam tutaj fotki-jak Hindusi obchodzą rocznice Pierwszej Wojny o Niepodległość Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

Hiwerver

I am very pleased to have the opportunity to come here.